مدل یابی روابط بین کمال گرایی، هیجانات پیشرفت و بهزیستی تحصیلی در دانش-آموزان تیزهوش: آزمون تغییرناپذیری جنسی

پژوهش حاضر با هدف آزمون نقش واسطه‌ای هیجانات پیشرفت مثبت و منفی در رابطة کمال‌گرایی با بهزیستی تحصیلی نوجوانان تیزهوش دختر و پسر انجام شد. در مطالعة همبستگی حاضر، 326 دانش‌آموز تیزهوش (161 پسر و 165 دختر) به فهرست شناختارهای کمال‌گرایی چندبُعدی (MPCI، کابوری، 2006)، نسخة تجدیدنظر شدة پرسشنامه هیجان‌های پیشرفت (AEQ-R، عبدالله‌پور، 1394)، سیاهة مشغولیت تحصیلی (SEI، سالملاـ آرو و آپادایا، 2012) و سیاهة فرسودگی تحصیلی (SBI، سالملاـ آرو، کیورا، لسکینن و نورمی، 2009) پاسخ دادند. نتایج نشان داد که در کل نمونه و در هر دو گروه نوجوانان تیزهوش دختر و پسر، مدل واسطه‌مندی نسبی هیجانات پیشرفت مثبت و منفی در رابطة کمال‌گرایی و بهزیستی تحصیلی با داده‌ها برازش مطلوبی داشت. علاوه بر این، نتایج تخصیص گروهی روابط بین متغیرهای چندگانه نشان داد که روابط بین کمال‌گرایی، هیجانات پیشرفت و بهزیستی تحصیلی در دو گروه نوجوانان تیزهوش دختر و پسر هم-ارز بودند. همچنین، نتایج نشان داد که در مدل کلی و مدل‌های مربوط به نوجوانان تیزهوش دختر و پسر، تمامی وزن‌های رگرسیونی از لحاظ آماری معنادار بودند. نتایج پزوهش حاضر همسو با جهت‌گیری مدل‌های معاصر تیزهوشی، ضرورت تمرکز بر نقش ویژگی‌های کارکردی مفاهیم غیرشناختی مانند توانش‌های هیجانی/اجتماعی فراگیران تیزهوش دختر و پسر را در پیش‌بینی کنش‌وری تحصیلی آنها در مواجهه با موقعیت‌های چالش‌انگیز مورد تاکید قرار می‌دهد.